تـــعـבاב בقــیقــــ مـُــژهــ هایتـــــــ را مــﮯבانمــ!!
مترسک اینقدر دستهایت را باز نگذار...
کسی تو را در آغوش نمی گیرد....
ایستادگی تنهایی می آورد.....
چه سخت است تشییع عشق
برروی شانه های فراموشی ودل سپردن به قبرستان جدایی
وقتی میدانی پنجشنبه ای نیست تارهگذری بربی کسی ات فاتحه ای بخواند........
نِمْے בآنـم مـےْ בآنـے یـآنـﮧ ... ؟!
بـــوســهــ بــا طَــعمــِ اِســپــِــرســو...
تـــَـــ ــمام طَعــــــــــ ــــم لـِذَّت
تو کسی که خنده اش طعم زمستان میدهد
مـــی آیـــی ، نـئـشه مـــی شــــوم !
کــــاش ميدانـستے دُنياے مـَــن دَر
ϰ-†нêmê§ |