همیشه نمی شه زد به بی خیالی
همچون انار، خون ِ دل از خويش ميخوريم
پلڪ هایــ ـــم را بـﮧ امید בیدטּ تو مے بنـבم...
خدایــــــــــا دلم مرهمــے مـــےخواهد
نزدیـــــــــڪـــ... بـــے خطـــــــر ..بخشنــــــــــده .... بـــے منتــ..
مـــےشود مرا در اغوش بگیرـــے؟
آغوشتـــــــ را دوستـــــــ دارمـــــ
امــــا از دوباره بــــی پناه شدن
می ترسمــــــ...!
دوسـ
ـــتــــ ــت دارمـ ـ ــ بهـــ ـ انــ ــدازهــ ـ یــــ بــ ـیــ ـنــ ـهـ ــایـــ ـتــ ــــ ــعســ ــلــ
˙•٠•●روزےخواهَـב رسیـב کـِـہ בرحَسرت تـِکرار ِבُوباره ے مَـטּ خواهی بوב...
گاهے دلمـ از ـهر چه آدمـ است مے گیرد...!
بــــــہ پــــایان رسیدہ ام امــــ ــــآ نقطـــہ نمے گذارم
یکـــــ ویرگــ ـــول مے گذارم این هم اُمیدیستـــــــ
کهــ شــــ ــایَد برگـــ ــردے
ϰ-†нêmê§ |